-
1 шаян
1. прил.1) шаловли́вый, озорно́й; шутли́вый ( о человеке); ре́звый разг.шаян малай — озорно́й (шаловли́вый) ма́льчик
шаян мәче — шаловли́вая ко́шка
2) шутли́вый, шаловли́вый, озорно́й, лука́выйшаян елмаю — лука́вая улы́бка
шаян күзләр — озорны́е глаза́
шаян табигатьле кеше — челове́к шутли́вого нра́ва (скла́да); челове́к, лю́бящий шути́ть
шаян тонда — в шутли́вом то́не
3) шу́точный, шутли́выйшаян җырлар — шу́точные пе́сни, пе́сни-прибау́тки
4) о́стрый, злойшаян телләр — о́стрые языки́
5) перех. озорно́й, шаловли́вый, скло́нный к ша́лостям, шально́йязмышның шаян җилләре — шальны́е ве́тры судьбы́
2. сущ.кояшның шаян нурлары — озорны́е лучи́ со́лнца
шутни́к, шутни́ца, шалу́н, шалу́нья, прока́зник, прока́зница; резву́нья, резву́шка3. нареч.авылның шаяннары — дереве́нские шутники́
шутли́во, лука́во (смотреть, улыбаться и т. п.)шаян елмаю — улыба́ться лука́во
См. также в других словарях:
шаян — с. 1. Җитди яки усал булмаган, шаяртулы, мәзәк, көлкеле. шаяру, шуклык белән тулы. рәв. Шаярып яки шаяртып, шуклык белән 2. Шаярырга, уйнарга, шаян сүзләр сөйләргә ярата торган, мәзәкчән, шук, җор 3. Усал, чая шаян телләр сөйлиләр 4. күч.… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге